ur. 19 kwietnia 1829 r. w Goźlinie koło Garwolina, zm. 22 sierpnia 1913 r. w Limanie Kujalnickim koło Odessy

historyk, etnograf i podróżnik. Członek korporacji akademickiej Konwent Polonia, członek Towarzystwa Historycznego we Lwowie.

Brat lekarza i etnografa Władysława Jabłonowskiego.

Był synem Piotra Jabłonowskiego herbu Prus, ziemianina i Marianny Pawłowskiej herbu Junosza. Gimnazjum ukończył w Białymstoku. W latach (1848–1849) studiował na Uniwersytecie w Krakowie i w Dorpacie, w (1859–1860) przebywał dla studiów slawistycznych i historycznych w Berlinie, Londynie, Brukseli, Paryżu, Pradze, Wiedniu, Rzymie, Atenach i Konstantynopolu. Sześć lat następnych spędził na Ukrainie. Uczestnik prac konspiracyjnego Związku Trojnickiego. Jesienią 1862 r. został wybrany członkiem komitetu prowincjonalnego Komitetu Centralnego Narodowego „Czerwonych”. (tzw. Wydział Wykonawczy Rusi). Za udział w tej organizacji w 1867 r. został zesłany do Kiereńska w guberni penzeńskiej, gdzie poświecił się badaniu plemienia Mordwinów. W 1868 r. uzyskał zezwolenie na stałe osiedlenie się w Warszawie, gdzie oddawał się pracy naukowej jako współwydawca (z Pawińskim) Źródeł dziejowych oraz współpracownik wielu pism, przede wszystkim Ateneum. W 1870 r. wyruszył w podróż do Iraku, gdzie spotkał się ze swym bratem i odbył z nim kilka wypraw krajoznawczych.

W latach (1879–1892) zwiedził Wschód muzułmański, Cylicję, Palestynę, Syrię, Kurdystan, Indie, Egipt, Bałkany, Krym i Zadnieprze.

Zwiedził ruiny Niniwy koło Mosulu, a także Babilon i Karbalę. Wrażenia z podróży zawarł m.in. w studiach pt.: Ustęp z pamiętnika podróży po muzułmańskim Wschodzie odbytej w 1870 r. oraz Wschód muzułmański. Ogłosił drukiem wiele dzieł, z których znaczna część poświęcona jest dziejom płd.-wschodnich ziem Polski (Wołynia, Podola, Ukrainy i Wołoszczyzny). Część jego prac zebrana jest w wyd. zbiorowym "Pisma" t. 1-7 (Warszawa 1910–1913), nie weszły tu jednak opracowania, drukowane w "Źródłach dziejowych" w t. I. V, VI, XVII—XVIII oraz osobno "Akademia Kijowsko-Mohilańska" (Kraków 1899/1900), "Historia Rusi południowej" (Kraków 1912) i duża ilość opracowań, zamieszczanych w czasopismach. W 1878 ukazało się jego dzieło pt. "Sprawy wołoskie za Jagiellonów. Akta i listy".

Powrócił później do Warszawy, gdzie kontynuował pracę publicystyczno-naukową.

Uczestnik powstania styczniowego.

Aleksander Jabłonowski spoczywa wraz ze swoim bratankiem na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

Członkostwo w organizacjach naukowych

Towarzystwo Historyczne im. Nestora w Kijowie, 1892

Royal Historical Society (członkostwo honorowe), 1915

Akademia Umiejętności w Krakowie (od 1894 członek korespondent, od 1903 członek zwyczajny)

Towarzystwo Historii i Starożytności Rosyjskich w Moskwie

Towarzystwo Miłośników Historii w Warszawie, (pierwszy prezes od 1905)

Towarzystwo Naukowe Warszawskie (pierwszy prezes - pełnił tę funkcję do śmierci w 1913 roku)

Towarzystwo Miłośników Historii we Lwowie (członkostwo honorowe)

Towarzystwo Historyczne we Lwowie (członkostwo honorowe)

Źródło: Wikipedia