Pierwszym historycznie Komorowskim był będący w służbie Wielkiego Księcia Litewskiego Witolda- Jakub Korczak. Następnie ród Komorowskich w ramach Królestwa Węgierskiego zamieszkiwał ziemie na Orawie i Liptowie, skąd zostali wypędzeni za wspieranie dążeń króla Polski z dynastii Jagiellonów do tronu węgierskiego. Po wypędzeniu z Węgier, w ramach rekompensaty, otrzymali ziemię Żywiecką i do XVII w. najważniejszą linią rodziny Komorowskich była właśnie linia Żywiecka. W tym okresie zostały wybudowane zamki w Żywcu i Suchej Beskidzkiej. Poprzez  małżeństwo ostatniej Komorowskiej z Wielopolskim, majątek w Suchej Beskidzkiej przeszedł w ręce rodziny Wielopolskich.

Bronisław Komorowski pochodzi natomiast z Litewskiej gałęzi Komorowskich, którzy na Litwie egzystowali od pierwszej połowy XVIII w. przez kolejne 300 lat.

Pierwszym Komorowskim tamże był Bartłomiej, strażnik Wiłkomirski, ożeniony z Teresą Oziębłowską, która wniosła w posagu miedzy innymi wsie Gikanie i Porawie oraz ponownie z baronówną Ludingshausen – Wolff, która wniosła majątek Kurmen. Z linii Litewskiej, ze Skrobiszek, wywodzi się także rodzina aktorki Mai Komorowskiej.

Kolejną linią rodu jest  linia Galicijska, której potomkowie to Gen. Dyw. Tadeusz Bór Komorowski i jego syn Adam Komorowski.

Cześć rodziny linii Litewskiej przeniosła się do Galicji za przyczyną ożenku Leona Komorowskiego z Krystyną Zbijewską- z tej linii pochodzi Matylda, królowa Belgów, której matka Anna jest z domu Komorowska.

Głównym majątkiem rodziny Komorowskich był Kurmen, który to Piotr Komorowski, płk. Wojsk Polskich, na przełomie XVII i XVIII w. przekształcił w ordynację przetrwałą do 1919 roku.

Był to majątek bogaty i dobrze prowadzony, obejmował stawy rybne, hodowlę koni i krów. Dziedziczony był zawsze przez najstarszego syna lub bratanka, natomiast majątki poboczne dziedziczone były przez młodsze dzieci. Kurmen płonął dwa razy, pierwszy raz podczas I Wojny Światowej, dugi raz po II. Po reformie rolnej liczył tylko 50 ha i został sprzedany w 1935 roku przez ostatnią właścicielkę Matyldę Komorowską rodzinie łotewskiej.

Pobocznymi majątkami rodziny Komorowskich były m.inn. Skrobiszki (pod którymi miała miejsce główna bitwa Powstania Styczniowego, w której to został postrzelony i ranny Zygmunt Sierakowski), Kowaliszki (z których wywodzi się rodzina Prezydenta Komorowskiego, a które w rękach rodziny Komorowskich były od 1800 roku, kiedy to Piotr Komorowski zakupił je od wujów swojej żony, aż do 1940 roku), Gikanie (przy których do dzisiaj zachował się XVIII wieczny drewniany kościół w Kwetkach) i Radkuny (które należał do młodszych braci ordynata, tam też zachował się kościół  fundacji Komorowskich; koło Radkun było miasto Suweniszki- również własność rodzinna.).

Z Radkun wywodził się Piotr Jan Komorowski, prapradziad Prezydenta Komorowskiego. Piotr Jan Komorowski poślubił swoją kuzynkę z Kurmenu- Felicję Komorowską. Małżeństwo to był szczęśliwe i doczekało się dziesięciorga dzieci, w tym Zygmunta Leopolda, pradziadka Prezydenta Komorowskiego.

Zygmunt Leopold Komorowski naukę rozpoczął w domu, następnie uczył się w niemieckojęzycznej szkole średniej na terenach dzisiejszej Łotwy, studiował w Monachium i dalej na Uniwersytacie Jagiellońskim. Uchodził za fantastę i humanistę. Pisał wiersze, lubił literaturę niemiecką, nie rozstawał się z tomikiem poezji Goethego czym do siebie przekonał przyszłą żonę Elizę Irenę Romer. W małżeństwie tym, majątkiem zajmowała się Eliza, a sprawami intelektualnymi Zygmunt właśnie. Bibliotekarzem w Kowaliszkach był Konrad Górski, późniejszy prof. historii na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, który opisywał, że w dworze była bibliotek licząca parę tysięcy książek oraz "biblioteka latająca", w ramach której książki w pakietach były przesyłane z majątku do majątku oraz miedzy zaściankami. Majątek w Kowaliszkach dobrze prosperował, co pozwoliło założyć oprócz biblioteki, także szkołę wiejską z zajęciami prowadzonymi w języku litewskim. Majątek był także systematycznie uprzemysławiany przez Elizę Komorowską i tak najpierw powstała fabryka cukierków, a następnie została przekształcona w fabrykę słodyczy "Deliss". Kierownictwo jak i mistrzowie cukiernictwa pochodzili z Warszawy, w tym p.Jardel. Wszyscy się dziwili dlaczego P. Jardel zgodził się przeprowadzić z Warszawy na litewską prowincję, a było to spowodowane tym, że uciekł z cudzą żoną, na co z powodów biznesowych przymknęła oko w tych sprawach bardzo zasadnicza Eliza Komorowska. Fabryka bardzo dobrze się rozwijała. W 1915 roku została ewakuowana do Moskwy, a następnie została znacjonalizowana w czasie rewolucji bolszewickiej w 1917 roku. Wyroby z niej sprzedawane były między innymi do Warszawy, Petersburga, Moskwy czy Władywostoku. W Kowaliszkach istniała też przetwórnia mleka, w której produkowano sery, a także wytwórnia torfu. Wszystko to sprawiło, że Kowaliszki były jednym z pierwszych majątków na Litwie w którym zaczęto wprowadzać mechanizację i już w 1914 roku pojawił się tam traktor. Rozwój majątku został zahamowany przez wybuch pierwszej wojny światowej, a następnie przez reformę rolną przeprowadzaną na Litwie. Reforma na Litwie zostawiała w rękach ziemian do 100 h. ziemi i ewentualne dodatkowe hektary, jeśli majątek był uprzemysłowiony. Zygmunt Komorowski zmarł w 1920 roku, jeszcze przed reformą rolną na Litwie, w związku z czym jego majątek został podzielony miedzy czwórkę dzieci i wdowę. W okresie międzywojennym obejmował on już tylko 500 hektarów ziemi (przed reformą ponad 1000 h ziemi i lasów).

Podbirże, kolejny dość duży majątek rodziny, który został mocno uszczuplony w wyniku litewskiej reformy rolnej, pozostał w rękach rodziny Komorowskich do wybuchu II Wojny Światowej.

W Skrobiszkach z kolei majątek prowadziła do II Wojny Światowej Irena Komorowska, siostra Leona Komorowskiego, ojca aktorki Mai Komorowskiej.

Kolejnym pobocznym majątkiem były Syrutyszki z pięknym murowanym pałacem, które znajdowały się w sąsiedztwie majątku rodzinnego Czesława Miłosza (pokrewieństwo było wynikiem małżeństw sióstr Syruciówien- Elwira wyszła za Antoniego Komorowskiego, a Józefa za Zygmunta Kunata, dziadka Czesława Miłosza).

Majątek Gikanie (najstarszy majątek Komorowskich na Litwie) został sprzedany, gdy dwaj bracia Komorowscy tam gospodarujący, ukończyli studia techniczne w Liege w Belgii. Jeden z nich został następnie dyrektorem belgijskiej kopalni miedzi w Donbasie.

Rodzina Prezydenta Komorowskiego także przygotowywała się na odejście od rolnictwa- Hektor Komorowski brat Juliusza Komorowskiego, dziadka Prezydenta, przyuczał się do pracy w bankowości. Plany zmieniła jednak sytuacja polityczna i już w 1939 roku Komorowscy opuścili Kowaliszki i  uciekli do Wilna. Powodem ucieczki były doświadczenia Juliusza Komorowskiego z bolszewikami z roku 1920, kiedy to był zakładnikiem w Smoleńsku. W majątku pozostał Hektor Komorowski, który dostał od Sowietów kilkuhektarową działkę i na tej działce doczekał do 1941 roku, do czasu inwazji niemieckiej na Związek Sowiecki, kiedy to z nadania niemieckiego został administratorem własnego majątku i pełnił tę funkcję do 1945, do czasu repatriacji do Polski.

Wspominając bohaterów rodziny Komorowskich, trzeba przywołać również postać Zofii Komorowskiej zwanej Zitą, siostrę dziadka Prezydenta. Zofia angażowała się w pomoc żołnierzom internowanym na Litwie po wojnie obronnej 1939 roku. W roku 1940 w Wilnie została  aresztowana przez NKWD i skazana za szpiegostwo na rzecz Wielkiej Brytanii na 14 lat ciężkich robót. "Szpiegostwo" owo polegało na przekazywaniu oficerom i żołnierzom polskim pieniędzy i dokumentów, które miały im umożliwić wyjazd do Wojska Polskiego na Zachodzie. Szczęściem w nieszczęściu było to, że prokuratura sowiecka złożyła odwołanie od wyroku, twierdząc, że 14 lat to za mało, wiec Zofia została w więzieniu w Wilnie i tam doczekała do wybuchu wojny Niemiecko– Sowieckiej.  W ten sposób uniknęła wywózki na Syberię. W czasie niemieckiej okupacji zaangażowała się w pracę w konspiracji, służyła w AK i znając pięć języków pracowała w nasłuchu radiowym. Następnie została członkiem  organizacji "Nie" – Niepodległość. Wileński oddział organizacji był bardzo dobrze rozpracowany przez NKWD, którego to agentem był tamtejszy komendant organizacji. Zofia Komorowska uciekła więc ze swoją matką Elizą do Polski, gdzie mieszkała pod fałszywym nazwiskiem Majewska. Żyła i zmarła u sióstr zakonnych w Gorzowie Wielkopolskim, gdzie była jedną z założycielek instytutu świeckiego, który organizował kult Chrystusa Miłosiernego.

Zygmunt Leon Komorowski, ojciec Prezydenta, jeszcze do 1956 roku również używał zmienionego nazwiska (Gorski po swojej matce) i pod tym nazwiskiem wziął ślub z Jadwigą Szałkowską. Ukończył on studia na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu, a następnie pracował jako profesor na Uniwersytecie Warszawski, będąc m.inn.  przełożonym Adama Rybińskiego. Oboje rodziców Prezydenta zrobiło kariery naukowe, Zygmunt Komorowski był antropologiem kultury, a Jadwiga Komorowska socjologiem. Wykładali na Uniwersytecie Warszawskim, na ATK, w Oranie i w Nicei.

 Obecnie rodzina Komorowskich rozsiana jest po całym świecie i co roku organizuje zjazdy rodzinne.

opracował S. Popowski