STANISŁAW PRĄDZYŃSKI

        Stanisław Prądzyński h. Grzymała, syn Andrzeja Prądzyńskiego, wnuk Stanisława i Stanisławy z Grabińskich Prądzyńskich właścicieli majątku Kościerzyn w pow. sieradzkim. Majątek miał 360 h. w którym prowadzono nasiennictwo pszenicy i buraków, hodowlę remontów (koni dla wojska) , hodowano także krowy mleczne i świnie. Poza tym hodowano też krowy (opasy) dla odbiorców koszernych.

      Stanisław Prądzyński praktycznie nie zajmował się majątkiem, zajmował się nim rządca, który mieszkał w rządcówce koło dworu. W majątku znajdował się park w stylu angielskim, nowy dwór został wybudowany przez Stanisława Prądzynskiego w 1915 r. z jego projektu , a zamieszkał w nim w 1916 r. Dwór był nowocześnie wyposażony w centralne ogrzewanie, kanalizację, energię elektryczną w którą były wyposażone także pozostałe budynki w majątku, oraz centrala telefoniczna która była udostępniona na okolicę.

     Rządca ustalał z Stanisławem Prądzyńskim podstawowe kierunki pracy, a następni po przez włodarza nadzorował prace polowe, rządca rozliczał też pracę. W dworze był też kamerdyner, który zajmował się także pasieką. Stanisław Prądzyński był prezesem oddziału Związku Ziemian w Sieradzu, oraz założył spółdzielnię rolniczą w Sieradzu która zajmowała się sprzedażą maszyn rolniczych, środków ochrony roślin i nawozów. Prowadził też interesy w Warszawie i Poznaniu w których to miastach posiadał kamienice.

        Stanisława Prądzyńska jeździła przed wojną z dziećmi na wakacje do Chorwacji. Stanisław Prądzyński posiadał trójkę dzieci: najstarsza córka Anna wyszła za mąż za Jerzego Radoszewskiego, Maria która wyszła za mąż za Szweycera i syna Andrzeja który ożenił się z Haliną Madalińską. P. Stanisław Prądzyński przedstawił też bardzo szczegółowo biografię Gen. Ignacego Prądzyńskiego. Dzieci, przez pierwsze lata pobierały naukę w dworze, Andrzej Prądzyński ukończył szkołę średnia Edwarda Rontalera w Warszawie, a następnie Wyższą Szkołę Gospodarstwa Wiejskiego w Cieszynie.

      Rodzina Prądzyńskich została wyrzucona z majątku przez Niemców zaraz po rozpoczęciu okupacji. Do majątku został wprowadzony niemiecki administrator, który wprowadził nowe zasady zarządzania, każdego dnia rano przed dworem wydawał on rządcy polecenia co ma robić. Babcia P. Stanisława Prądzyńskiego, Maria Madalińska przebywała w czasie wojny z swoim wnukiem Adamem Karwowskim w Laskach w pow. grójeckim w majątku administrowanym przez Adama Prądzyńskiego. W rejonie Lasek działały oddziały AK, pewnego dnia Niemcy zorganizowali obławę, jeden z oficerów AK schował się pod łóżko na którym leżał Adam Karwowski, oficer został został znaleziony pod łóżkiem i zastrzelony przez Niemca na oczach Marii Madalińskiej. Prądzyńscy w czasie okupacji mieszkali w kamienicy przy ul. Nowogrodzkiej w Warszawie. Po Powstaniu Warszawskim, rodzice P. Stanisława Prądzyńskiego razem z nim zostali wyrzuceni do Pruszkowa, a następnie przedostali się do Piotrkowa Trybunalskiego. W Piotrkowie Adam Prądzyński zajmował się rozwożeniem węgla. Następnie rodzina przeprowadziła się do Łodzi. W kolejnych latach rodzina zajmowała się różną działalnością zarobkową miedzy innymi hodowlą lisów, uprawą malin, sad i inne.

        W Piotrkowie Trybunalskim zatrzymała się też rodzina Szweycerów, która następnie przeprowadziła się do Łodzi aby w końcu osiąść w Warszawie.