urodził się 27 VIII 1883 r. w Gączu koło Żnina, w rodzinie ziemiańskiej Michała i Izabeli z Kalksteinów. Dziadek Konstantego, Michał Chłapowski był kuzynem słynnego generała Dezyderego Adama Chłapowskiego z Turwi (1790-1879). 

Ukończył Gimnazjum Marii Magdaleny w Poznaniu oraz odbył studia ekonomiczne i rolnicze w Krakowie, Wrocławiu i Monachium. Odbył służbę wojskową w armii cesarskiej we Wrocławiu, zostając oficerem kirasjerów. Od 1909 r. gospodarował w majątku Mościejewo w pow. międzychodzkim, kupionym od Stanisława Wadyńskiego. Przed I wojną światową był przewodniczącym polskiego komitetu wyborczego na okręg międzychodzko-skwierzyński.

Podczas Powstania Wielkopolskiego 1918-1919 został mianowany przez Powiatową Radę Ludową komendantem wojskowym miasta Pniewy, następnie po otrzymaniu broni i amunicji z Poznania organizował i dowodził tamtejszym batalionem powstańczym. Od stycznia do lutego 1919 r. był dowódcą międzychodzkiego odcinka I Batalionu Frontu Zachodniego (Wronki-Zębowo). W późniejszym okresie pełnił funkcję szefa Sekcji Straży Ludowej, Policji i Żandarmerii w Komisariacie Naczelnej Rady Ludowej w Poznaniu.

 

Po powstaniu służył w Wojsku Polskim w Poznaniu, w latach 1920-1922, będąc w stopniu majora, został dowódcą obozu warownego i komendantem wojskowym Poznania. Do rezerwy przeszedł w stopniu podpułkownika po ukończeniu 40. życia, wcielony do korpusu oficerów kawalerii, z przydziałem do 17. Pułku Ułanów wielkopolskich.

W latach 20. i 30. pełnił wiele funkcji społecznych, był m. in. prezesem w Związku Oficerów Rezerwy w woj. poznańskim, przewodniczył także w Wielkopolskim Związku Myśliwych, Towarzystwie Ochrony Zwierząt (organizował m.in. Ogólnopolski Zjazd Delegatów Łowieckich w Poznaniu w 1929 r.) i Powiatowym Związku Kółek Rolniczych w Międzychodzie, był też członkiem zarządu Wielkopolskiego Związku Ziemian i Komitetu Poznańskiego Ziemstwa Kredytowego. Należał do Zakonu Maltańskiego, czyli Suwerennego Rycerskiego i Szpitalnego Zakonu Św. Jana Jerozolimskiego, był jednym z organizatorów struktur tej organizacji w niepodległej Polsce i członkiem władz krajowych.

 

Żonaty od 1933 r. z Marią z Biegańskich, z którą miał córkę Izabelę (ur. 1935 r.) i syna Konstantego, późniejszego znanego polskiego naukowca-ichtiologa (ur. 1940 r.).

Podczas II wojny światowej jak większość czołowych przedstawicieli społeczeństwa powiatu międzychodzkiego został poddany represjom. Aresztowany przez Niemców w Kwilczu 24 listopada 1939 r. i uwięziony w Forcie VII w Poznaniu. Po aresztowaniu męża Marię Chłapowską Niemcy wyrzucili z dworu w Mościejewie i wywieźli do Generalnego Gubernatorstwa. Konstanty Chłapowski został natomiast rozstrzelany 29 listopada 1939 r. w egzekucji w lesie pod Dąbrówką koło Poznania.

Pochowany w miejscu nieznanym.

Źródło: Karty pamięci. Wspomnienie o naszych przodkach www.kartypamieci.pl